วันเสาร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

[MIDNIGHT MEAL..] ร้านเจ๊โอว มาม่า โอ้โห้! สามย่าน


มาม่าโอ้โห้ เมนูเด็ดร้านเจ๊โอว ว..
มีโอกาสได้ไปลิ้มรสอาหารร้านเจ๊โอว แถวสามย่านอันเลื่องลือ
จะไปๆอยู่นาน คราวนี้มีโอกาสนัดรวมตัวแก๊งเพื่อนๆ นางพาลุกสาวไปถ่ายไฟที่ Central World
เลยจับพลัดจับผลูสบโอกาสไปลองซักครั้ง =]
โทรจองสิ่คะ รออะไร..
ราวๆ เกือบ 4 ทุ่ม เราก็เดินทางมาถึงหน้าร้าน
ป๊าดดดดด ด ! คนแสนแปด นั่งรออัดแน่นอยู่หน้าร้าน
เอาว่ะ โทรจองมาแล้ว พอไปติดต่อก็รออีกแปปเดียว ถึงคิว..
Let' Go !









แขนงปลาเค็ม รสชาติมาตรฐาน เลิฟ !

วันเสาร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2558

#ตลาดรถไฟนอกเวลาทำการ


ตลาดรถไฟ (ศรีนครินทร์) นอกเวลาทำการ..
   บ่ายวันเสาร์หลังจากจัดการงานบ้านที่กองสุมคั่งค้างมาตั้งแต่กลางสัปดาห์ งานเสร็จ สมองแล่น อยากออกไปเดินถ่ายรูป ที่ไหนกันที่จะตอบโจทย์ ใกล้บ้าน ใช้เงินน้อยและ ไปได้เดี๋ยวนี้ !

   เหมือนจะมีคนใจตรงกัน เพื่อนสนิททักไลน์มาด้วยอารมณ์เดียวกัน สุดท้ายเราก็ตกลงก็ได้ว่าเราทั้งคู่จะไปหา 'บุญส่ง' แมวเอ็กโซติก ช็อตแฮร์ ที่เป็นซิกเนอเจอร์ของ MAKURA CAT CAFE' แคทคาเฟ่ที่ตั้งอยู่ใกล้กับตลาดนัดรถไฟศรีนครินทร์ พูดได้เลยว่าเป็นแคทคาเฟ่แห่งแรกของย่านนี้ และจะเดินเลยเข้าไปด้านในตลาดรถไฟโซนโกดังที่ยังไม่เปิด ความพลุกพล่าน ความเบียดเสียด แออัดยัดเยียดจึงเท่ากับศูนย์ ชิลได้ตามสะดวกก ก

ป้ายหน้าร้าน MAKURA CAT CAFE'

  เมื่อมาถึงหน้าร้านที่อยู่ลึกเข้ามาจากปากซอยประมาณ 300 เมตร มองทางขวามือก็จะเห็น MAKURA CAT CAFE' อยู่ กฎโดยทั่วไปของคาเฟ่แมวก็คือ ลูกค้าจะต้องล้างมือทำความสะอาดให้เรียบร้อยก่อนที่จะเข้ามาภายในของร้าน อ่าาา า..มีป้ายบอกชัดเจนดี "กรุณาล้างมือ ก่อนเข้าร้าน" ^^


"หมอนเน่า" ตัวแสบที่พุ่งออกจากร้าน หลังจากที่ประตูเปิด
   ในขณะที่ยืนรอล้างมือที่อ่างข้างหน้า มีน้องๆกลุ่มหนึ่งก่อนหน้าเปิดประตู แมวตัวอ้วนกลมที่ซุ่มรอจังหวะอยู่แล้ว ได้หอบร่างอ้วนๆ พุ่งผ่านฝูงชนออกมาข้างนอก ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งมาก ไปหยุดซุ่มอยู่ในรั้วบ้านข้างๆร้านแล้วกินหญ้า ลำบากเจ้าของร้านหาขนม มาล่อกลับไปอีก ซนจริงๆ

  บรรยากาศในร้านแน่นไปด้วยบรรดาแมวตัวอ้วนๆหลายสิบตัว ต่างจากช่วงแรกๆที่เปิดร้านใหม่มาก จำนวนแมวที่เพิ่มขึ้น และความพลุ้ยของพุงแมวด้วย

  แอบไม่คุ้นหน้าน้องหลายๆตัวเพราะไม่ได้มานานแล้ว แมวในคาเฟ่ก็ย่อมงอกเป็นธรรมดา

พนักงานต้อนรับ ที่มักนั่งเฝ้าหน้าร้านเสมอ

   พอจับจองที่นั่งได้ที่แล้ว พนักงานก็จะเอาเมนูอาหาร-เครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้ที่โต๊ะพร้อมรับออร์เดอร์ เมนูที่สั่งวันนี้คือ ช็อกโกแลตลาวา x ช็อกโกแลตปั่น 2 แก้ว ด้วยความที่ใจตรงกันไปอีก..

   รสชาติช็อกโกแลตลาวาพอใช้ได้ ตามสไตล์โฮมเมดแต่กล้วยชิ้นแอบบางไปนิดนึง เวลาตักแล้วมันไม่ค่อยเต็มคำแฮะ T^T ส่วนช็อกโกแลตปั่นนั้นเข้มข้นถูกใจพอสมควรเลย หวานมันกำลังดี

Chocolate Lava

น้องแมวในร้านก็แยกย้ายกันผึ่งพุงตามอัธยาศัย ตัวไหนนอนก็นอนชิงแชมป์โอลิมปิก ตัวไหนคึกก็คึกจนเหมือนเมายา (บางทีความพอดีสำหรับแมวก็ไม่มี =.,= )  พอกินอาหารไปได้ซักพัก ก็ถึงเวลาตามล่าน้องแมว แต่คราวนี้กลับไม่เห็น บุญส่ง แมวเอ็กซ์โซติกช็อตแฮร์ ผู้เป็นไอคอนของร้านซะงั้น





เอลโม่สุดหล่อ อเมริกันช็อตแฮร์พุงย้อยๆ


   หลังจากโบกมือบ๊ายบายออกจากแคทคาเฟ่กันแล้ว เราสองคนมุ่งตรงมาที่ตลาดรถไฟศรีนครินทร์ที่อยู่ติดๆกันกัน MAKURA CAT CAFE' โดยที่เดินตามทางเข้ามาด้านใน ตอนนั้นเป็นเวลาบ่ายสามกว่าๆ ร้านค้ายังไม่เปิดเลย.. แต่ก็เริ่มมีพ่อค้าแม่ค้าเริ่มทยอยๆมาเปิดร้านกันบ้างประปราย โซนด้านในของตลาดรถไฟจะเป็นโซนโกดัง ระหว่างทางที่เดินผ่าน เงียบเหงาวังเวง เพราะยังไม่ถึงเวลาเปิดของตลาดรถไฟ นั่นก็คือช่วงเย็นๆ ลากยาวกันไปจนถึงเที่ยงคืนของวันใหม่


โกดังร้าน Rod's เรียกได้ว่าเป็นแลนด์มาร์คสำหรับตลาดรถไฟ เป็นที่ที่สามารถถ่ายรูปย้อนยุคได้อย่างดี ภายในมีรถโบราณจอดเรียงรายอยู่ บรรยากาศทึ่มๆ เหมือนย้อนกลับในยุคเก่า ถ้าเป็นตอนกลางคืน มุมนี้จะฮิตมาก เราแทบไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปเลย เอาล่ะ วันนี้เป็นวันของเรา เพราะไม่มีใครเลย 55555+












ผนังสีขาว x มิ้นท์ กับม้านั่งไม้สีหม่นๆ ดูมันเหงาดี



ผู้ร่วมอุดมการณ์ ไปไหนไปกัน ^^


น้องหมาที่นี่น่ารัก ไม่ค่อยแฮ่ๆใส่คนแปลกหน้า บางตัวนอนหมอบ บางตัวลงไปแช่น้ำขังเนื่องจากหลายวันที่ผ่านมาฝนตกแทบจะตลอดทั้งวัน แต่แถวนี้ไม่เห็นน้องแมวเลย ฮริ๊งงง ง..

สั่งให้มองกล้องก็มอง น่ารักจริงๆ


โซนหลังสุดด้านในตลาดรถไฟ อย่าว่าแต่ตอนกลางวันเงียบเหงาเหมือนเป็นเมืองร้างเลย เมื่อประมาณเดือนที่แล้วเราก็มาเดินที่ตลาดรถไฟนี้ และเดินเลยเข้ามาทางโซนโกดังด้านหลังสุด คนไม่ค่อยเดินเข้ามาในนี้ ส่วนใหญ่จะกระจุกอยู่โวนตลาดและตามร้านเหล้าที่กระจายตัวกันตามโซนด้านนอกมากกว่า..

โซนโกดังด้านในสุดของตลาดรถไฟ





ช่องว่างระหว่างตัวโกดัง..



   ขากลับออกมา เริ่มมีคนเดินสวนเข้าไปในตลาดรถไฟศรีนครินทร์เยอะขึ้น ยิ่งดึก ยิ่งคึกคัก แต่กับเรา กลับสวนทางกัน เราชอบเวลาเงียบๆ ได้ค่อยๆบรรจงเดินดูทีละร้านๆ อย่างช้าๆ (ถ้าเจอของถูกใจ เดี๋ยวค่อยกลับไปสอย) บางครั้งช่วงเวลาของคนๆนึง อาจจะสวนทางกับคนหมู่มาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะแปลกแยกเสมอไป มีความสุขกับทุกสิ่งที่ทำโดยที่ไม่เดือดร้อนใครก็พอแล้ว :)